Evrenin Bana Hediyesi: Doğum Günümde Cape Horn’u Dönüyoruz

Uruguay’dan yola çıktığımızdan beri 1500 milden fazla yol yaptık. Büyük denizler gördük, fırtınalar yaşadık. Rüzgarın şiddetine dair algımız bile değişti. Tüm bunları sadece Cape Horn’u dönmek için mi yaptık? Tabii ki hayır. Hayallerimiz var ama bizim için önemli olan o hayaller için yolda olmak.

Ekibe taze kan

Ushuaia’da ekibe Bohdaha’da katılıyor. Bohdana 2022 yılında Can ile Atlantik geçişini yapmış sonra da Martinik - St Anne koyunda Ömer ile birlikte benim Atlantik geçişimi tamamlamamı beklemişti. En başından beri bu macerada bizi takip ediyor ve ilk fırsatta yanımıza uçuyor.

Heyecanın her türlüsüne varız

Ushuaia, doğulu rüzgar hariç her havaya kapalı, etrafı karlı sarp dağlarla çevrili doğal bir liman. Madem Patagonya’ya her şeyin tadına varmaya geldik o zaman Ushuaia’da doğulu rüzgarın tadına da bakmamız gerek.

Yorgunluğumuzu attık, sokakları dolaştık derken bir anda hava doğuya döndü. Koca koyun girişi doğuya bakıyor ve girişin tam karşısında bağlı olduğumuz Club Afasyn iskelesi var. Hava biraz yüklenince Beagle Kanalı’ndan dalgalar içeri girmeye başladı. İskelede üç tekne birbirine aborda duruyoruz. Dalgalar büyüdükçe tekneler zıplamaya ve birbirlerine yaslanmaya başladılar. Koskoca koyda son tekneden sahile bir halat aldık. Üç saatlik bir maceranın sonunda tekneleri ancak birbirinden ayırabildik.

Dünyanın sonunu keşfetmeye gidiyoruz

Ushuaia, Arjantin’deki son durağımız ama gerçekten dünyanın sonu değil. Cape Horn burnu ve çevresindeki adalarda seyir yapabilmek için Şili topraklarına geçmek ve ülkeye giriş yapmak gerekiyor. Formaliteler ve yeni bir ülke için ilk durağımız Puerto Williams.

Puerto Williams, Micalvi Marina dünyanın en güneyindeki yat kulübü. Marina diye karaya oturtulmuş bir geminin üstüne ve sonra üst üste aborda olan tekneleriz.

Bürokrasinin karın ağrısı

Teknik olarak Ushuaia’dan çıkıp Navarin Adası’nı iskelede bırakıp Murray Kanalı’ndan Cape Horn’a inmek mümkün. Gerçek hayatta ise bu kısa yolu sadece Şili bayraklı tekneler kullanabiliyor. Arjantin ve Şili arasındaki mücadelede ufak bir taktik olarak bu kanal seyre kapatılmış ve teknelerin Şili’ye Puerto Williams’tan giriş yapmaları zorunlu hale getirilmiş. Biz de çektiğimiz acının keyfini sürüyoruz.

Uygarlığın güneydeki son izi

Puerto Williams’ta bölgede charter yapan teknelerin tecrübeli kaptanlarından Horn rotası tüyolarını aldıktan sonra ilk fırsatta, uygun olduğunu düşündüğümüz bir hava koridoru yakalayınca yola koyuluyoruz.

İlk durağımız Puerto Toro. Yaklaşık 15 hanenin olduğu bu tatlı balıkçı kasabası gerçekten de uygarlığımızın güneydeki son noktası.

Geniş koyun ortasındaki iskelede sıralanmış balıkçı teknelerinin üzerine aborda oluyoruz. Balıkçıları gördük ya… Aklımız yengeçte. Hemen hediyemizi alıyoruz.

Oyalanmaya vakit yok

İyi bir hava yakalamışken, kafadan gelen rüzgar çekilir diyerek sabah erkenden Herschel Adası’na doğru yola çıkıyoruz. Cape Horn’a giderken bize nefes aldırabilecek iki demir yerinden biri bu adada. Hava güney batılı, dalgalar karşımızda. Arada dağlardan williwaw rüzgarları iniyor. Rüzgar biraz güneye dirise etse sadece motora kuvvet, açık deniz dalgalarının arasında kalacağız. Şanslı günümüzdeyiz, rüzgar batıya drise ediyor, bize yelkenleri açmak için fırsat veriyor.

Öğleden sonra Martial Koyu’na ulaşıp demiri bırakıyoruz ve ertesi gün esecek sert rüzgarlar için kıyıdan alabildiğimiz kadar koltuk alıyoruz. Cape Horn’u döneceğimiz hava koridoru için demirde olduğumuz koyda 24 saat bekleyeceğiz ama Patagonya doğası nefes aldırmıyor.

Vahşisin doğa

Cape Horn 26 yüzyıldan beri 10.000’den fazla denizcinin hayatını yitirdiği yer. Bu dünyadan göçen denizcilerin ruhlarının albatroslarda yaşadığına inanılıyor. Zaten Panama Kanalı açıldığından beri bizim gibi yelkenciler ve Antartika’ya giden küçük cruise gemileri hariç artık bu rotadan geçen yok.

Adaların arasından sıyrılıp açık denize yaklaştıkça dalgalar gittikçe büyüyor. Dalgalar büyük ama neye göre. Esen rüzgara göre. Biz havanın çok sakin olduğu bir günde Horn’a gitmeyi tercih ettik ama dalgalar fırtına kopmuş büyüklüğünde, 4 metre civarındaydı. Okyanus dalgalarına göre de daha sıktılar.

Etrafımızdaki dağlar, üzerinde dalgaların patladığı kayalıklar ve dalgalar. Havuzlukta bir sessizlik. Doğanın vahşiliği sinmiş her yere.

Evrenin bana hediyesi: Cape Horn’u döndük

Hornos Adası’nın güneyine döner dönmez albatroslar sardı etrafımızı. Bulutlar adanın üstüne indi. Dünyanın en zorlu denizlerinde evrenin bize çok iyi davrandığı bir gün Cape Horn’u döndük. Benim payıma büyük bir anı düştü. Doğduğum gün dünyanın ucundan döndüm.

Adettendir, denize bir kadeh içki döktük. Bu geçişte bizim kadar şanslı olmayan denizcilerin ruhu için.